YARGITAY
22. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2017/22094
Karar Numarası: 2019/10668
Karar Tarihi: 15.05.2019

Hüküm süresi içinde her iki taraf vekilince temyiz edilmiştir. Mahkemece davalının eksik harç yatırdığı gerekçesi ile çıkarılan tebligata rağmen 1 haftalık süresinde harcın ikmal edilmediği kabul edilmiş ve16/02/2016 tarihli ek karar ile davalı vekilinin temyiz isteminden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiştir. Ancak harç ikmali tebliğ zarfı üzerine ihtar şeklinde olup ayrı bir muhtıra düzenlenmediğinden, ek karar hatalıdır. Bu nedenle Mahkemenin 16/02/2016 tarihli ek kararı kaldırılarak, temyiz isteminin esastan incelenmesi için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 13.03.2003-30.04.2014 tarihleri arasında tekstil makine işçisi olarak çalıştığını, iş akdini 15 yıl, 3600 prim ödeme gün sayısını doldurması, SSK’ya ücretinin düşük bildirilmesi, ücret yönünden ayrım yapılması, geç ödenmesi nedenleriyle haklı nedenle feshettiğini, kıdem tazminatının ödenmediğini, sabah 08:00’den akşam geç saatlere kadar çalışmasına rağmen fazla çalışma ücretinin, ayda en az 2 Pazar günü çalışmasına rağmen hafta tatili ücretlerinin, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen karşılığı ücretlerinin ödenmediğini, işyerine önceleri kart basarak sonradan parmak basarak girip çıktıklarını, müvekkiline bankaya yatan ücretinin dışında her ay elden 300,00 TL ödeme yapılmasına rağmen son 10 ay için elden ödenen tutarın ödenmediğini iddia ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, kıdem tazminatı ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının 1475 sayılı Yasanın 14/5.maddesinden faydalanabilmesi için 15 yıl sigortalılık süresini ve 3600 gün prim ödeme gün şartlarını tamamlamasının yeterli olmadığını, bu koşulları taşıdığına dair SGK’dan belge alıp bu belgeyi işverene ibraz etmesi gerektiğini, davacının iş akdinin 02,03,05 Mayıs 2015 tarihlerinde izin almaksızın ve mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle ... 5.Noterliğinin 06.05.2014 tarih, 10768 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile mazeretini belgelendirememesi halinde iş akdinin feshedileceğinin bildirildiğini, davacı herhangi bir mazeret ve kıdem tazminatı alabileceğine ilişkin yazıyı sunmadığından iş akdinin ... 5.Noterliğinin 11.05.2014 tarih, 11778 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile haklı nedenle feshedildiğini, davacının daha yüksek gelir elde etmek için başka işyerlerinde sigortasız olarak gündelik ücretle çalıştığının öğrenildiğini, davacının son ücretinin 935,00 TL olup banka hesabına yatırıldığını, bordroların işçiler tarafından imzalandığını, davacıya şirket yetkilisi tarafından yardım olarak bir kere 200,00 TL, bir kere 300,00 TL karşılıksız para verildiğini, bunun ekstra maaş olarak iddia edilerek geriye dönük 10 aylık borçlu olduğu iddialarının hukuki mesnetten yoksun, kötüniyetli iddia ve talepler olduğunu, işyerinde hafta içi 5 gün 08:00-17:15 saatleri arasında, Cumartesi günleri 08:00-13:15 saatleri arasında çalışıldığını, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma yapılmadığını, kart sistemi ile belirlenen mesai saatlerinin ücretlerinin ödendiğini, sorumluluğunun son 5 yıl olması nedeniyle 5 yıldan önceki taleplerin kabul görmeyeceğini, davacının yıllık izinlerini kullandığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz Başvurusu:

Kararı her iki taraf vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe:

1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; dinlenen davalı tanık beyanlarına itibar edildiğinde davacının yasal çalışma süresi olan 45 saati aşan çalışması olmadığı, davacı tanıklarından ...’nın çalışmasının 2009 yılı sonlarında sona erdiğini beyan ettiği dikkate alındığında zamanaşımı itirazı da göz önüne alınarak dava konusu 2009/12.ay sonrasında çalışması olmadığından görgüye dayalı bilgisinin olmadığı, diğer davacı tanığı Füsun Erdoğlu’nun ise 2011/Mart-2014/Şubat ayları arasında çalıştığını beyan ettiği dikkate alınarak çalıştığı dönemle sınırlı olmak üzere beyanına itibar edilmesi halinde; davacının 2011/Mart-2014/Şubat ayları arasında fazla mesai yaptığı, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığını ispatladığı belirtilerek, bu dönemler için hesaplama yapılmıştır.

Tanıkların sadece davacı ile birlikte çalıştıkları süre için çalışma saat ve günlerini bilebileceği, buna göre hesaplamanın tanığın çalışma süresi ile sınırlı olmak üzere yapılması ve Mahkemece bu süreye göre hüküm kurulması yerinde ise de, sunulan bordrolarda; davacı tanığı ...'nun işe giriş tarihi 01.02.2013 olarak görüldüğünden, tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süre tespit edilerek fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretleri yeniden değerlendirilmelidir.

3.Davacının 19.03.2003-30.04.2014 tarihleri arasında kesintisiz bir şekilde 11 yıl, 1 ay, 11 gün çalıştığı kabul edilmiş ise de, hizmet döküm cetvelinde kaydında bazı günler için eksik gün bildirimi yapılmıştır. Örnek olarak 2012 Ekim dönemi için; hizmet döküm cetvelinde 25 gün üzerinden bildirim yapmış ve eksik gün nedeni de diğer ücretsiz izin açıklamalı 21 koduyla gösterilmiş, ilgili aya ait sunulan imzalı bordroda 25 gün üzerinden tahakkuk yapılmış, aynı döneme ait imzalı puantajda da 25 gün üzerinden bildirim yapılarak, eksik günler 21 numarasıyla işlenmiştir. Buna göre tüm kayıtlar getirtilip ücretsiz izinde geçen süreler tespit edilmeli ve bu günler hizmet süresinden dışlanmalıdır.

Sonuç:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.