T.C.
YARGITAY
4. HUKUK DAİRESİ
2018/ 2966 E.,
2020 / 2627 K.,
08.07.2020 T
YARGITAY KARARI
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : … Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı … vekili Avukat … tarafından, davalı … aleyhine 02/11/2016 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/02/2017 günlü karara karşı davacı ve davalı tarafın istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine dair verilen 18/12/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle davalının temyiz talebinin reddine dair verilen 06/02/2018 günlü ek kararın ve esasına ilişkin kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL’dir. HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Somut olayda; davacı taraf trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle 200.000,00 TL manevi tazminat isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince davanın kısmen kabulü ile 20.000,00 TL manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı davacı ve davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince taraf vekillerinin istinaf isteminin HMK’nın 353/1. fıkra (b-1) bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir. Davada reddedilen miktar 180.000,00-TL olup davacı yönünden temyiz edilebilirlik sınırının üzerinde olmakla birlikte, reddedilen miktar 20.000,00 TL temyiz sınırının altında kaldığından davalı HMK 348/1 maddesi uyarınca ancak davacının temyizi halinde katılma yolu ile temyiz hakkına sahiptir. Bölge Adliye Mahkemesince, davalı aleyhine hükmedilen miktar kesinlik sınırı altında kaldığından davalının temyiz talebinin HMK’nın 366/1 ile 362/1-a maddesi yolu ile HMK’nun 346/1. maddesi uyarınca reddine ilişkin olarak 06/02/2018 tarihli ek karar verilmiştir. Dosya kapsamına göre, temyize konu edilen miktar bakımından Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı tarafından temyiz edilmesi nedeniyle davalı yönünden de temyiz edilebilir nitelikte olduğu anlaşılmakla Bölge Adliye Mahkemesi’nin 06/02/2018 tarihli ek kararı kaldırılarak davalı ve davacı tarafın asıl karara yönelik temyiz incelemesine geçildi.
2-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre tarafların yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının 54,40 TL’sinin davacıya 1.367,00 TL’sinin de davalıya yükletilmesine peşin alınan harçların bundan mahsubuna 08/07/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.